Wkręcanie jest określeniem wtórnym opisującym użycie ruchu krętego w celu umieszczenia jednego przedmiotu w drugim lub wewnątrz drugiego. To ruch kręty (bądź, dokładniej: obrotowy) z pewnym przesunięciem w trzecim wymiarze w kierunku przedmiotu, gdzie wkręcany obiekt chcemy umieścić.
Jeśli przyjmiemy, że w płaszczyźnie XY odbywa się ruch obrotowy pewnego obiektu, przy założeniu, że oś obiektu jest umieszczona w centralnym punkcie tego układu, to przy przesunięciu w osi Z punktu (0,0) układu XY otrzymamy rzeczony ruch wkręcany. Prędkość ruchu obrotowego w płaszczyźnie XY nie ma znaczenia dla tego ruchu, jednakże musi być ona większa od zera, ponadto pomiędzy obiektem wkręcanym i obiektem, w którym ten pierwszy ma zostać umieszczony w płaszczyźnie XY będzie zachodzić tarcie. Prędkość w osi Z ma wpływ na samo ulokowanie obiektu w obiekcie, gdyż prędkość jest w kwadracie proporcjonalna do pędu obiektu, a pęd jest bezpośrednią przyczyną powstania oddziaływania.
Najpopularniejszymi przedmiotami poddawanymi ruchowi obrotowemu z przesunięciem są śrubki oraz wkręty. Każdy z nich przypomina walec opleciony cienką warstwą materiału, z którego jest wykonany, zwykle żelazem lub stalą, każdy z nich ma też na końcu główkę lub kapelusz (zależnie od nazewnictwa) z wnęką do umieszczenia przyrządu technicznego. Śruba od wkrętu różni się zakończeniem, śruby są płaskie, wkręty zaostrzone.